1
இரவின் சுவர்களில்
வண்ணமின்றி –
எழுதப் படுகின்றன நம் கனவுகள்..

எவனோ ஒருவன்
வெறும் –
இருட்டென்று சொல்லிவிட்டுப் போகிறானதை..
————————————————————–

2
ஆம்; நிறையப் பேர்
அப்படித் தான் இருக்கிறார்கள்,

நாம் எப்படி வேண்டாமென்று நினைக்கிறோமோ
அப்படி;
காரணம் நாமும் – அப்படியென்பதால்!!

————————————————————–

3
நட்பினால் –
பெரிய தேச மாற்றம் எல்லாம் வேண்டாம்;
நம் அருகாமை நண்பனை
முதலில் காப்போம்;

அவனிலிருந்து துவங்கும் – நம்
தேசமாற்றம்!!
————————————————————–

4
விடியலின் அலாதியில்
ஈரம் சேர்த்த கொடூரங்களால்
சமூகத்தை குற்றவாலியெனக் கூறி
தேடி அலைகிறது மனசு..

கள்ளச் சமூகம்;
மனசிடம் பிடிபடுவதே இல்லை!!
————————————————————–

5
காலையில்
ஒரு பூ பூத்த மலர்ச்சியில்
கண்விழித்தாலும் –
கண்ணீராய் சொட்டுகிறது
வாழ்வின் அலங்கோலங்கள்..
—————————————————————

6
நட்பினால் ஒரு
ஒற்றுமை சமுதாயத்தை பிறப்பிப்போம்.

ஒற்றுமை நமக்கு
விடுதலையின் தடத்தை
நிதர்சனமித்துக் காண்பிக்கும்..
—————————————————————

7
மனிதரில்
நூறு வகை இருக்கட்டும்;
தமிழரில் –
ஒருவகை போதும்;

ஒற்றுமைச் சுவற்றின்
மேலே நிற்கும் ஒற்றை தமிழன்
அந்த –
நூறு வகை மனிதர்களுக்குச் சமம்!!
—————————————————————

8
என்னதான் அவசரமென்று ஓடினாலும்
மனசு மட்டும் –
தனக்கான பல இதயங்களை
தூக்கிக் கொண்டு தான் ஓடுகிறது..
—————————————————————

9
எதையோ –
எடுத்து வைத்துக் கொண்டு
ஏதோ ஒன்றினை தருவதில்;
பெறுவதில்;
எப்படியோ – நிறைந்தே விடுகிறோம்..
—————————————————————

10
நம் வீட்டைச் சுற்றித் தான்
கிடக்கின்றன; கவிதைகள்;

எழுதுகோல்தான் பாவம்
எங்கெங்கோ அலைகிறது மனசுபோல
கவிதை தேடி!!
—————————————————————
வித்யாசாகர்