Tag Archives: கோழிவிரல்

இந்த உலகமே இடிந்து மேலே விழும் செத்துப்போவோம் என்றாலும் சாகும்வரைப் போராடி தன்னைக் காத்துக்கொள்ளுமொரு துணிவு இந்த உயிரென்னும் கண்ணிற்குத் தெரியாத காற்றுப்பொருளிற்கு உண்டு. உடலெங்கும் நீரால் வாழும் வலிமையும், காற்றைக் கொண்டு பறக்கும் திறமையும், இவ்வுலகை ஒரு கைப்பேசிக்குள் அடக்கிய அறிவையும் கொண்டவர்கள் நாமெல்லோரும். பிறகெதற்கு இங்கே வாழ்வதற்கு பயம் ? பயம் இல்லாதவர்கள் … Continue reading →

உலகாள எழுத்தாகி எனையாளும் மொழியே உனைபோற்றி வினைசெய்ய வரம் தாயென் தமிழே, மனதாலும் நினைவாலும் ஒலியாக எழுவாய், வரியாக வடிவாக உயிர்போல அமைவாய்! பலகாலம் கருவாக உயிராக சுமந்தேன், உளகாலம் உனதாகி உன்னுள்ளே உயிர்ப்பேன், மறவாது மருவாது வரையின்றி நிலைப்பாய், உன் மடிமீது தமிழ்பேசி உயிர்தீர அமர்வேன்! அணைத்தாலும் மறுத்தாலும் மூப்பில்லை யுனக்கு, மழைபோல வனம்போல … Continue reading →

மனம் வலிக்குமென்றெல்லாம் அவளுக்கு கவலையில்லை, பிரிவை பொழுதின் மாறுதலாக எடுத்துக் கொள்பவள் அவள், சட்டை மாற்றும் போது காதலும் மாறிப்போகுமா தெரியவில்லை அவளொரு காதல் தெரியாதவள் என்னை ஏதோ பெரிதென்று எண்ணி நேசித்தவள் அருகில் வந்ததும் லேசாகிவிட்டேன் நான்; காதல் இப்படித்தான் தொடும்வரைதான் மின்சாரம் பாயும் தொட்டப்பின் கொன்றோ விட்டொவிடுகிறது என்றெல்லாம் எழுதுவோரைக் கொஞ்சம் காது திருகி அழைக்கிறேன் வாருங்கள் காதல் சொல் அல்ல சொல்லுக்குள் இருக்கும் ஈரம் அம்பு எய்தும் ஆட்டின் படமல்ல, அதற்குள் இருக்கும் மனம் மனமும் உயிரும் புரிபவருக்குத் தான் … Continue reading →

“இந்த உலகம் என்பது நாம் தான்” ஐயா அருட்தந்தை திரு. ஜகத் கஸ்பர் சொன்னது. ஆம், சிந்தித்துப் பாருங்கள் இந்த உலகம் என்பது நாம் தான். இந்த உலகம் நம்மால் தான் இயங்குகிறது. இந்த உலகம் நல்லதோர் நிலையை எய்தி நன்மையை பயக்குவதற்கும், தீய செயல்களால் அழிந்து வேறொரு மக்கள் உருவாவதற்கும் இந்த உலகத்தின் எதிரிகளாகவும் … Continue reading →