Daily Archives: நவம்பர் 12, 2010

கவிதை கண்ணீர் உறவுகளின் ஆறுதல் எல்லாம் தோற்கிறது மரணத்திடம், இறப்பதை விட இறந்தவரோடு இருப்பது வெகு கடினம்! ————————————————-

நம்பவே முடியவில்லை சிலரின் மரணத்தை, யார் யார்..? என்று..? எங்கெங்கோ…………?!!!!!!!! ஒன்றுமே உறுதியில்லை, என்பதும் நினைவில் இருந்தே தொலைவதில்லை, மரணம் மட்டும் தவறாமல் நிகழ்ந்து விடுகிறது – அது நினைக்கும் நாளில்!! ———————————————————

விழுந்து விழுந்து அழுகிறேன் இதற்கு முன் இறந்தவர்கள் கூட கண்ணீரில் சொட்டுகிறார்கள், பார்ப்பவர்களுக்கு – ‘நம் அழுகையின் சப்தம் மட்டும் – இறந்தவருக்காக அழுவதாக காட்டிக் கொண்டாலும் உள்ளே’ – இறந்த எல்லோரையுமே நினைத்தும் தான் அழுகிறது மனசு! ————————————————————–

விழுந்து விழுந்து கத்தியழு மறக்கிறதா பார் மரணம்; மறக்காது, நிற்கிறதா பார் அழுகை நிற்காது, புரிகிறதா பிறப்பு இறப்பும் புரியாது, அதனாலென்ன வாழ்ந்ததாய் சொல்லிக் கொள்; மரணம் நீ இறந்ததாய் குறித்துக் கொள்ளும்! ————————————-

மரணமென்ன அப்பேர்பட்டதா என்று தான் எண்ணம்; ஆனாலும் தடுக்க முடியவில்லை மரணத்தை, படக்கென பிடுங்கிக் கொண்டதில் மாலைகளாகக் குவிந்து கண்ணீராக நனைந்ததில் – மரணம் என்னை நீ – நாளைக்கென்று குறித்துக் கொண்டிருக்கலாம், யார் கண்டது; இன்றைக்கே கூட…இருக்கலாம்!! ———————————————————–